کشتم آن را تا دهم در شکر آن ** که دعای من شنود آن غیب‌دان

O ayıpları bilen Allah duamı kabul etti, buna şükrane olsun diye öküzü kestim”

حکم کردن داود علیه السلام برکشنده‌ی گاو

Davud Aleyhisselâm’ın, öküzü kesenin haksız olduğuna hükmetmesi

گفت داود این سخنها را بشو ** حجت شرعی درین دعوی بگو

Davut, “Bu sözlerden el yıka, dâvana şer’i delil getir.

تو روا داری که من بی حجتی ** بنهم اندر شهر باطل سنتی 2390

Reva görür müsün delilsiz bir hüküm vereyim de bu şehirde bâtıl bir sünnet koyayım, kötü bir âdet bırakayım,

این کی بخشیدت خریدی وارثی ** ریع را چون می‌ستانی حارثی

Bunu sana kim bağışladı? Satın mı aldın, mirasa mı kondun? Ekine nasıl sahip olabilirsin, sen mi ektin? Ektinse senindir.

کسب را همچون زراعت دان عمو ** تا نکاری دخل نبود آن تو

Kazanmakta ekin ekmeye benzer. Ekmedikçe ona sahip olmaya hakkın yoktur.

آنچ کاری بدروی آن آن تست ** ورنه این بی‌داد بر تو شد درست

Ektinse ektiğini biçersin, o senindir. Yoksa zulmettiğin, haksız olduğun kat’iyetle anlaşılır.

رو بده مال مسلمان کژ مگو ** رو بجو وام و بده باطل مجو

Yürü, eğri büğrü söylenme, bu Müslümanın malını ver. Paran yoksa borç al, ver; beyhude konuşma!” dedi.

گفت ای شه تو همین می‌گوییم ** که همی‌گویند اصحاب ستم 2395

Adam, “Padişahım, sitemkârlar ne söylüyorlarsa sen de tıpkı onu söylüyorsun bana” deyip

تضرع آن شخص از داوری داود علیه السلام

Adamın, Davut Aleyhisselâm’ın hükmünden feryada gelmesi

سجده کرد و گفت کای دانای سوز ** در دل داود انداز آن فروز

Secde ederek dedi ki. “Ey benim yanıp yakıldığımı gören Allah’ım, Davud’un gönlüne de o nuru ver.

در دلش نه آنچ تو اندر دلم ** اندر افکندی براز ای مفضلم

Gönlüme saldığın ziyayı onun gönlüne da sal ey ihsan sahibi Rabbim.”