-
از خجالت باز گفت او خواجه را ** چند وعده چند بفریبی مرا
- Köylü, utanıp yine “Efendim, kaç keredir vadettin, beni kaç kere beni kaç keredir aldattın bu, niceyedir?” dedi.
-
گفت خواجه جسم و جانم وصل‌جوست ** لیک هر تحویل اندر حکم هوست
- Şehirli dedi ki: “Canım da, bedenim de buluşmayı isteyip duruyor ama her hareket, onun takdiriyle.
-
آدمی چون کشتی است و بادبان ** تا کی آرد باد را آن بادران 255
- İnsan yelkenli gemiye benzer. Rüzgârı estiren bakalım onu ne yana sürecek?”
-
باز سوگندان بدادش کای کریم ** گیر فرزندان بیا بنگر نعیم
- Köylü, yine şehirliye antlar vererek “ Ey kerem sahibi, çoluğunu çocuğunu al, gel de ikramı gör” deyip.
-
دست او بگرفت سه کرت بعهد ** کالله الله زو بیا بنمای جهد
- Elini tuttu. Üç kere ant verdi, “Allah için olsun gayret et, tez gel” dedi.
-
بعد ده سال و بهر سالی چنین ** لابه‌ها و وعده‌های شکرین
- Bunun üstüne on yıl geçti. Her yıl böyle lâflar eder, tatlı tatlı vaatlerde bulunurdu.
-
کودکان خواجه گفتند ای پدر ** ماه و ابر و سایه هم دارد سفر
- Şehirlinin çocukları “Baba ay da sefer eder, bulut da gölge de.
-
حقها بر وی تو ثابت کرده‌ای ** رنجها در کار او بس برده‌ای 260
- Köylü bunca hakkın geçti. Onun için nice zahmetler çektin.
-
او همی‌خواهد که بعضی حق آن ** وا گزارد چون شوی تو میهمان
- O da, sen ona konuk olasın da hiç olmazsa bu hakların bir kısmını olsun ödemek ister.
-
بس وصیت کرد ما را او نهان ** که کشیدش سوی ده لابه‌کنان
- Bize, onu kandırın, köye getirin diye gizlice birçok ricalarda bulundu” dediler.