گفت آری گفت آن شه نیستی ** که فسون غیب را ماویستی

چون بخوانی آن فسون بر مرده‌ای ** برجهد چون شیر صید آورده‌ای

گفت آری آن منم گفتا که تو ** نه ز گل مرغان کنی ای خوب‌رو 2580

گفت آری گفت پس ای روح پاک ** هرچه خواهی می‌کنی از کیست باک

با چنین برهان که باشد در جهان ** که نباشد مر ترا از بندگان

گفت عیسی که به ذات پاک حق ** مبدع تن خالق جان در سبق

حرمت ذات و صفات پاک او ** که بود گردون گریبان‌چاک او

کان فسون و اسم اعظم را که من ** بر کر و بر کور خواندم شد حسن 2585

بر که سنگین بخواندم شد شکاف ** خرقه را بدرید بر خود تا بناف

برتن مرده بخواندم گشت حی ** بر سر لاشی بخواندم گشت شی