گفت کور اینک سپاهی می‌رسند ** من همی‌بینم که چه قومند و چند

گفت کر آری شنودم بانگشان ** که چه می‌گویند پیدا و نهان

آن برهنه گفت ترسان زین منم ** که ببرند از درازی دامنم

کور گفت اینک به نزدیک آمدند ** خیز بگریزیم پیش از زخم و بند 2615

کر همی‌گوید که آری مشغله ** می‌شود نزدیکتر یاران هله

آن برهنه گفت آوه دامنم ** از طمع برند و من ناآمنم

شهر را هشتند و بیرون آمدند ** در هزیمت در دهی اندر شدند

اندر آن ده مرغ فربه یافتند ** لیک ذره‌ی گوشت بر وی نه نژند

مرغ مرده‌ی خشک وز زخم کلاغ ** استخوانها زار گشته چون پناغ 2620

زان همی‌خوردند چون از صید شیر ** هر یکی از خوردنش چون پیل سیر