چون غلام او بمیرد نانها ** بر سگ و خواهنده ریزند اقربا

این شنید و آن غلامش را فروخت ** رست از خسران و رخ را بر فروخت 3325

شکرها می‌کرد و شادیها که من ** رستم از سه واقعه اندر زمن

تا زبان مرغ و سگ آموختم ** دیده‌ی س القضا را دوختم

روز دیگر آن سگ محروم گفت ** کای خروس ژاژخا کو طاق و جفت

خجل گشتن خروس پیش سگ به سبب دروغ شدن در آن سه وعده

چند چند آخر دروغ و مکر تو ** خود نپرد جز دروغ از وکر تو

گفت حاشا از من و از جنس من ** که بگردیم از دروغی ممتحن 3330

ما خروسان چون مذن راست‌گوی ** هم رقیب آفتاب و وقت‌جوی

پاسبان آفتابیم از درون ** گر کنی بالای ما طشتی نگون

پاسبان آفتابند اولیا ** در بشر واقف ز اسرار خدا