بلک جمله مردگان خاک را ** این زمان زنده کنم بهر ترا

Değil yalnız onu, hatırın için bütün ölüp gömülmüş olanları dirilteyim.

گفت موسی این جهان مردنست ** آن جهان انگیز کانجا روشنست

Musa, “Yarabbi, bu dünya ölümlü dünyadır. Sen, onu aydınlık âlemde dirilt.

این فناجا چون جهان بود نیست ** بازگشت عاریت بس سود نیست

Bu fena dünya, varlık dünyası değil. Sonunda yine ölecek değil mi… âriyet dirilmede ne fayda var?

رحمتی افشان بر ایشان هم کنون ** در نهان‌خانه‌ی لدینا محضرون

Sen, şimdi onlara, gözlerden gizli olan “Ledeyna muhdarun“ yurdunda rahmet saç!“ dedi.

تابدانی که زیان جسم و مال ** سود جان باشد رهاند از وبال 3395

Ey insan, cisim ve mal ziyanı, cana faydadır canı vebalden kurtarır.

پس ریاضت را به جان شو مشتری ** چون سپردی تن به خدمت جان بری

Sen de riyazata canla, başla müşteri ol. Tenini riyazata verdin mi canını kurtardın demektir.

ور ریاضت آیدت بی اختیار ** سر بنه شکرانه ده ای کامیار

Ey bahtı yaver kişi, gönlüne ihtiyatsız riyazat isteği gelirse secdeye baş koy, şükranelikler ver.

چون حقت داد آن ریاضت شکر کن ** تو نکردی او کشیدت ز امر کن

Mademki Allah, o riyazat isteğini verdi, şükürler et. O istek, sana kendiliğinden gelmedi, seni “Kün“ emriyle riyazata çekti.

حکایت آن زنی کی فرزندش نمی‌زیست بنالید جواب آمد کی آن عوض ریاضت تست و به جای جهاد مجاهدانست ترا

Çocuğu yaşamayan kadının ağlayıp inlemesi, “Bu, senin riyazatına karşılıktır, senin için, mücahitlerin cihadına mukabildir” diye cevap gelmesi

آن زنی هر سال زاییدی پسر ** بیش از شش مه نبودی عمرور

Bir kadın vardı, her yıl bir çocuk doğururdu. Fakat çocuk, altı aydan fazla yaşamazdı.

یاسه مه یا چار مه گشتی تباه ** ناله کرد آن زن که افغان ای اله 3400

Üç aylıkken yahut dört aylıkken ölür giderdi. Kadın feryat ederek dedi ki: Yarabbi,