هرچه زیر چرخ هستند امهات ** از جماد و از بهیمه وز نبات

هر یکی از درد غیری غافل اند ** جز کسانی که نبیه و کامل‌اند

آنچ کوسه داند از خانه‌ی کسان ** بلمه از خانه خودش کی داند آن

آنچ صاحب‌دل بداند حال تو ** تو ز حال خود ندانی ای عمو 3565

بیان آنک هرچه غفلت و غم و کاهلی و تاریکیست همه از تنست کی ارضی است و سفلی

غفلت از تن بود چون تن روح شد ** بیند او اسرار را بی هیچ بد

چون زمین برخاست از جو فلک ** نه شب و نه سایه باشد نه دلک

هر کجا سایه‌ست و شب یا سایگه ** از زمین باشد نه از افلاک و مه

دود پیوسته هم از هیزم بود ** نه ز آتشهای مستنجم بود

وهم افتد در خطا و در غلط ** عقل باشد در اصابتها فقط 3570

هر گرانی و کسل خود از تنست ** جان ز خفت جمله در پریدنست