عقل اثر را روح پندارد ولیک ** نور خور از قرص خور دورست نیک

Akıl, eseri ruh sanır ama güneşin nuru güneşin cirminden büsbütün ayrıdır.

زان به قرصی سالکی خرسند شد ** تا ز نورش سوی قرص افکند شد

O yüzden salik, ruhun nurundan aslına ulaşmak için bir lokma ekmeğe kanaat etti.

زانک این نوری که اندر سافل است ** نیست دایم روز و شب او آفل است

Çünkü aşağılara vuran nur, gece gündüz daimî değildir ki… Geçer gider.

وانک اندر قرص دارد باش و جا ** غرقه‌ی آن نور باشد دایما 3590

Fakat nurun aslına ulaşıp orada yurt edinen kişi, daima o nura gark olmuştur.

نه سحابش ره زند خود نه غروب ** وا رهید او از فراق سینه کوب

Ne bulut yolunu keser, ne nuru gurub eder. O, artık ayrılıktan kurtulmuş, güzelleşmiştir.

این‌چنین کس اصلش از افلاک بود ** یا مبدل گشت گر از خاک بود

Bu makama eren kişinin aslı, ya göklerdendir. Yahut topraktır da topraklıktan tamamıyla çıkmıştır.

زانک خاکی را نباشد تاب آن ** که زند بر وی شعاعش جاودان

Çünkü bu güneşin şuaı daimî olarak dursa toprağa mensup olan tahammül edemez ki…

گر زند بر خاک دایم تاب خور ** آنچنان سوزد که ناید زو ثمر

Güneşin ziyası daima toprağa vurup dursa toprağı öyle bir yakar ki yeryüzünde hiçbir verim kalmaz, hiçbir meyve bitmez.

دایم اندر آب کار ماهی است ** مار را با او کجا همراهی است 3595

Daima suda kalmak balığın harcıdır. Yılan, nereden balıkla yoldaşlık edebilecek?

لیک در که مارهای پر فن‌اند ** اندرین یم ماهییها می‌کنند

Fakat dağlarda öyle düzenbaz yılanlar vardır ki bu denizde balıklık etmeye kalkışırlar.