آفتابی که بگرداند قفاش ** از برای غصه و قهر خفاش

Güneş, yarasanın derdine, kahrına bakıp yüzünü döndürse, gizlense bu,

غایت لطف و کمال او بود ** گرنه خفاشش کجا مانع شود

Güneşin son derece lütfuna, güneşin en üstün bir kemale sahip bulunuşuna delâlet eder. Yoksa hiç yarasa güneşe mâni olabilir mi?

دشمنی گیری بحد خویش گیر ** تا بود ممکن که گردانی اسیر 3625

Düşmanlığa kalkışacaksan düşmanlık edebileceğin birisiyle savaş ki onu esir edebilmek mümkün olsun.

قطره با قلزم چو استیزه کند ** ابلهست او ریش خود بر می‌کند

Karta, denizle nasıl savaşa girişebilir? Girişirse aptaldır, kendi saçını, sakalını yolar.

حیلت او از سبالش نگذرد ** چنبره‌ی حجره‌ی قمر چون بر درد

Hilesi, saçından sakalından ileri gidemez ki. Nasıl olur da ayın odasındaki perdeyi yırtabilir?

با عدو آفتاب این بد عتاب ** ای عدو آفتاب آفتاب

Güneşe düşmanlık eden şu azara uğrar: Ey güneşin güneşine düşman olan,

ای عدو آفتابی کز فرش ** می‌بلرزد آفتاب و اخترش

Sen öyle bir güneşe düşmansın ki onun ışığından güneş de titremektedir, yıldız da!

تو عدو او نه‌ای خصم خودی ** چه غم آتش را که تو هیزم شدی 3630

Sen, onun düşmanı değilsin, kendinin düşmanısın. Sen odun olsan ateşe ne gam, o ne yapsın?

ای عجب از سوزشت او کم شود ** یا ز درد سوزشت پر غم شود

Ne şaşılacak şey… Hiç senin yanışınla onun ışığı, onun harareti azalır mı? Yahut da hiç sen yanıp yakılıyorsun diye gamlanır mı?

رحمتش نه رحمت آدم بود ** که مزاج رحم آدم غم بود

Onun merhameti, insanın merhametine benzemez. Çünkü insanın acımasında bir dert, bir elem vardır.