یطلب الانسان فی الصیف الشتا ** فاذا جاء الشتا انکر ذا

İnsan yazın kışı ister, fakat kış geldi mi bundan da vazgeçer, istemez.

فهو لا یرضی بحال ابدا ** لا بضیق لا بعیش رغدا

Bir hâle katiyen razı olmaz. Ne darlıktan hoşlanır, ne genişlikten, boşluktan.

قتل الانسان ما اکفره ** کلما نال هدی انکره

Geberesi insan, efendisine ne de kâfirdir ya… Hidayete nail oldu mu tutar, inkâra sapar.

نفس زین سانست زان شد کشتنی ** اقتلوا انفسکم گفت آن سنی

Nefis, bu çeşit mahlûklardandır da onun için gebertilmeye lâyıktır… onun için ulu Allah “Öldürün nefislerinizi” demiştir.

خار سه سویست هر چون کش نهی ** در خلد وز زخم او تو کی جهی 375

Nefis, üç köşeli dikendir, ne çeşit koysan sana batar, ondan kurtulmana imkân mı var?

آتش ترک هوا در خار زن ** دست اندر یار نیکوکار زن

Heva ve hevesi terk etme ateşini vur şu dikene… İyi işli dosta uzat elini, sarıl ona!

چون ز حد بردند اصحاب سبا ** که بپیش ما وبا به از صبا

Seba’lılar, haddi aşınca bize veba, seher yelinden daha iyi diyecek derecede taşkınlık gösterince,

ناصحانشان در نصیحت آمدند ** از فسوق و کفر مانع می‌شدند

Öğütçüler, onlara öğüt verdiler, kötülüklerine, küfürlerine mâni olmaya çalıştılar.

قصد خون ناصحان می‌داشتند ** تخم فسق و کافری می‌کاشتند

Fakat onlar öğütçülerin kanlarına kastediyorlar, kötülük ve kâfirlik tohumu ekiyorlardı.

چون قضا آید شود تنگ این جهان ** از قضا حلوا شود رنج دهان 380

Kaza geldi mi bu cihan daralır, tatlı helva bile ağzında zehir kesilir demişler.