من چو صبح صادقم از نور رب ** که نگردد گرد روزم هیچ شب

هین مکن لاحول عمران زاده‌ام ** که ز لاحول این طرف افتاده‌ام

مر مرا اصل و غذا لاحول بود ** نور لاحولی که پیش از قول بود

تو همی‌گیری پناه ازمن به حق ** من نگاریده‌ی پناهم در سبق

آن پناهم من که مخلصهات بوذ ** تو اعوذ آری و من خود آن اعوذ 3780

آفتی نبود بتر از ناشناخت ** تو بر یار و ندانی عشق باخت

یار را اغیار پنداری همی ** شادیی را نام بنهادی غمی

اینچنین نخلی که لطف یار ماست ** چونک ما دزدیم نخلش دار ماست

اینچنین مشکین که زلف میر ماست ** چونک بی‌عقلیم این زنجیر ماست

اینچنین لطفی چو نیلی می‌رود ** چونک فرعونیم چون خون می‌شود 3785