هیبت بانگ شیاطین خلق را ** بند کردست و گرفته حلق را

Şeytanların bağırışlarındaki heybet, halkı kıskıvrak bağlamış, boğazlarını sıkmıştır.

تا چنان نومید شد جانشان ز نور ** که روان کافران ز اهل قبور

Onların canları, nura kavuşmaktan öyle meyus olmuştur ki kâfirlerin ruhları da kabirdekilerin dirilmesinden ancak o kadar meyustur.

این شکوه بانگ آن ملعون بود ** هیبت بانگ خدایی چون بود

O melunun sesinin heybeti bu olursa gayrı Allah’ın sesindeki heybet ne olur?

هیبت بازست بر کبک نجیب ** مر مگس را نیست زان هیبت نصیب 4340

Doğandan aslı, nesli belli olan keklik korkar. Sineğe o korkudan pay yoktur.

زانک نبود باز صیاد مگس ** عنکبوتان می مگس گیرند و بس

Çünkü doğan, sinek avlamaz ki… Sinekleri ancak örümcekler avlar.

عنکبوت دیو بر چون تو ذباب ** کر و فر دارد نه بر کبک و عقاب

Şeytan örümcek, senin gibi sineğe galiptir. Keklikle, karakuşla işi yok!

بانگ دیوان گله‌بان اشقیاست ** بانگ سلطان پاسبان اولیاست

Şeytanların bağırışları, kötü kişilere çobanlık eder. Padişahın sesiyse velilerin bekçisidir.

تا نیامیزد بدین دو بانگ دور ** قطره‌ای از بحر خوش با بحر شور

Bu suretle birbirinden uzak olan bu iki ses birbirine karışmaz… Tatlı denizden bir katra bile acı denize taşmaz.

رسیدن بانگ طلسمی نیم‌شب مهمان مسجد را

Gece yarısı mescitteki konuğa tılsım sesinin gelmesi

بشنو اکنون قصه‌ی آن بانگ سخت ** که نرفت از جا بدان آن نیکبخت 4345

Şimdi o şiddetli ses hikâyesini dinle. O iyi bahtlı konuk, sesi duyunca yerinden bile kıpırdamadı.

گفت چون ترسم چو هست این طبل عید ** تا دهل ترسد که زخم او را رسید

Dedi ki: “Bu ses, bayram davulu sesi… Neden korkacakmışım? Tokmağı yiyen davul; o korksun!