عنکبوت دیو بر چون تو ذباب ** کر و فر دارد نه بر کبک و عقاب

بانگ دیوان گله‌بان اشقیاست ** بانگ سلطان پاسبان اولیاست

تا نیامیزد بدین دو بانگ دور ** قطره‌ای از بحر خوش با بحر شور

رسیدن بانگ طلسمی نیم‌شب مهمان مسجد را

بشنو اکنون قصه‌ی آن بانگ سخت ** که نرفت از جا بدان آن نیکبخت 4345

گفت چون ترسم چو هست این طبل عید ** تا دهل ترسد که زخم او را رسید

ای دهلهای تهی بی قلوب ** قسمتان از عید جان شد زخم چوب

شد قیامت عید و بی‌دینان دهل ** ما چو اهل عید خندان همچو گل

بشنو اکنون این دهل چون بانگ زد ** دیگ دولتبا چگونه می‌پزد

چونک بشنود آن دهل آن مرد دید ** گفت چون ترسد دلم از طبل عید 4350

گفت با خود هین ملرزان دل کزین ** مرد جان بددلان بی‌یقین