دود آن عشق و غم آتش‌کده ** رفته در مخدوم او مشفق شده

O aşkın, o ateşgedenin dumanı ona kadar vardı, gönlünü yumuşattı.

لیکش از ناموس و بوش و آب رو ** شرم می‌آمد که وا جوید ازو 4450

Fakat onu aramayı namusuna, kibrine yediremiyordu.

رحمتش مشتاق آن مسکین شده ** سلطنت زین لطف مانع آمده

Merhameti, o yoksula müştak olmuştu; saltanat bu lütfa mâni oluyordu.

عقل حیران کین عجب او را کشید ** یا کشش زان سو بدینجانب رسید

Akıl burada hayran… Acaba bu mu onu çekti, yoksa bu çekiş, o taraftan mı oldu?

ترک جلدی کن کزین ناواقفی ** لب ببند الله اعلم بالخفی

Cür’etten vazgeç… Sen, bunu bilmezsin, anlamazsın. Dudağını yum, gizli sırrı Allah daha iyi bilir.

این سخن را بعد ازین مدفون کنم ** آن کشنده می‌کشد من چون کنم

Bundan böyle bu sözü, gizleyeyim… Beni o çeken, çekmekte; ne yapayım ben?

کیست آن کت می‌کشد ای معتنی ** آنک می‌نگذاردت کین دم زنی 4455

Ey bir işe sarılıp savaşan, onu güzelce başarmaya uğraşan, seni çeken… Bundan bahsetmeye bırakmayan kim?

صد عزیمت می‌کنی بهر سفر ** می‌کشاند مر ترا جای دگر

Bir yere gideyim diye yüzlerce defa karar verir, davranırsın… Fakat seni bir saik, başka yere çeker durur.

زان بگرداند به هر سو آن لگام ** تا خبر یابد ز فارس اسپ خام

Binici, dizgini her tarafa çevirir, ta ki ham at üstünde bir binicinin bulunduğunu, başıboş bulunmadığını anlasın diye.

اسپ زیرکسار زان نیکو پیست ** کو همی‌داند که فارس بر ویست

Fakat terbiyeli at, üstünde binici olduğunu bilir, bundan dolayı iyi yürür.