گوید او محبوس خنبست این تنم ** چون می اندر بزم خنبک می‌زنم

گویمش زان پیش که گردی گرو ** تا نیاید آفت مستی برو

گوید از جام لطیف‌آشام من ** یار روزم تا نماز شام من

چون بیاید شام و دزدد جام من ** گویمش وا ده که نامد شام من 4740

زان عرب بنهاد نام می مدام ** زانک سیری نیست می‌خور را مدام

عشق جوشد باده‌ی تحقیق را ** او بود ساقی نهان صدیق را

چون بجویی تو بتوفیق حسن ** باده آب جان بود ابریق تن

چون بیفزاید می توفیق را ** قوت می بشکند ابریق را

آب گردد ساقی و هم مست آب ** چون مگو والله اعلم بالصواب 4745

پرتو ساقیست کاندر شیره رفت ** شیره بر جوشید و رقصان گشت و زفت