چون بیفزاید می توفیق را ** قوت می بشکند ابریق را

آب گردد ساقی و هم مست آب ** چون مگو والله اعلم بالصواب 4745

پرتو ساقیست کاندر شیره رفت ** شیره بر جوشید و رقصان گشت و زفت

اندرین معنی بپرس آن خیره را ** که چنین کی دیده بودی شیره را

بی تفکر پیش هر داننده هست ** آنک با شوریده شوراننده هست

حکایت عاشقی دراز هجرانی بسیار امتحانی

یک جوانی بر زنی مجنون بدست ** می‌ندادش روزگار وصل دست

بس شکنجه کرد عشقش بر زمین ** خود چرا دارد ز اول عشق کین 4750

عشق از اول چرا خونی بود ** تا گریزد آنک بیرونی بود

چون فرستادی رسولی پیش زن ** آن رسول از رشک گشتی راه‌زن

ور بسوی زن نبشتی کاتبش ** نامه را تصحیف خواندی نایبش