انس تو با شیر و با پستان نماند ** نفرت تو از دبیرستان نماند

Sütle, memeyle olan ünsiyetin kalmadı. Mektepten nefret ederdin, o nefret de geldi geçti.

آن شعاعی بود بر دیوارشان ** جانب خورشید وا رفت آن نشان

O ünsiyet, onların duvarına varan güneş ziyasından ibarettir. O akis güneşe gitti.

بر هر آن چیزی که افتد آن شعاع ** تو بر آن هم عاشق آیی ای شجاع

Yiğidim, o ışık nereye düşerse sen ona âşık oluyorsun.

عشق تو بر هر چه آن موجود بود ** آن ز وصف حق زر اندود بود

Her vara taallûk eden aşkın, Allah vasfından, meydana gelir, o şeyin yaldızından, o şeyin zahirî güzelliğinden değil.

چون زری با اصل رفت و مس بماند ** طبع سیر آمد طلاق او براند 555

O şeyin altın yaldızı aslına gitti de bakırı kaldı mı insanın tabiatı doyar, onu boşlayıverir.

از زر اندود صفاتش پا بکش ** از جهالت قلب را کم گوی خوش

Onun yaldızlı, zahirî sıfatlarından ayağını çek. Bilgisizlikle kalpa pek hoş deme.

کان خوشی در قلبها عاریتست ** زیر زینت مایه‌ی بی زینتست

Kalplardaki o hoşluk, o güzellik eğretidir. O süsün, püsün altında süssüzlük vardır.

زر ز روی قلب در کان می‌رود ** سوی آن کان رو تو هم کان می‌رود

Kalpın üstündeki altın, madenine gider. Sen de onun gittiği madene git.

نور از دیوار تا خور می‌رود ** تو بدان خور رو که در خور می‌رود

Duvardaki ışık güneşe varır. Sen de sana lâyık olan o güneşe git.

زین سپس پستان تو آب از آسمان ** چون ندیدی تو وفا در ناودان 560

Ondan sonrada mademki oluktan vefa görmedin, suyu yağmurdan iste.