زین سپس پستان تو آب از آسمان ** چون ندیدی تو وفا در ناودان

زین سپس پستان تو آب از آسمان ** چون ندیدی تو وفا در ناودان 560

Ondan sonrada mademki oluktan vefa görmedin, suyu yağmurdan iste.

معدن دنبه نباشد دام گرگ ** کی شناسد معدن آن گرگ سترگ

Kurdun tuzağı, kuyruk madeni değildir. O koca kurt, kuyruk madenini nereden tanıyıp bilecek?

زر گمان بردند بسته در گره ** می‌شتابیدند مغروران به ده

O aldanmış kişilerde altını çıkınlamış sandılar da köye doğru koştular.

همچنین خندان و رقصان می‌شدند ** سوی آن دولاب چرخی می‌زدند

Gülerek oynayarak o dolaba doğru çark ura ura yürüdüler.

چون همی‌دیدند مرغی می‌پرید ** جانب ده صبر جامه می‌درید

Köye doğru uçan bir kuş görseler sabırsızlıktan elbiselerini yırtıyorlar,

هر که می‌آمد ز ده از سوی او ** بوسه می‌دادند خوش بر روی او 565

Köyden bir adam geliyor görseler yüzünü, gözünü öpüyorlar,

گر تو روی یار ما را دیده‌ای ** پس تو جان را جان و ما را دیده‌ای

“Sen bizim dostumuzun yüzünü gördün. Sen, bizim canımızın canısın, bizim gözümüzsün sen” diyorlardı.

نواختن مجنون آن سگ را کی مقیم کوی لیلی بود

Mecnun’un, Leylâ’nın civarında oturan bir köpeğe iltifatı

همچو مجنون کو سگی را می‌نواخت ** بوسه‌اش می‌داد و پیشش می‌گداخت

Tıpkı Mecnun gibi. O da bir köpeği okşamakta, öpmekte, önünde yanıp erimekteydi.

گرد او می‌گشت خاضع در طواف ** هم جلاب شکرش می‌داد صاف

Etrafında eğilip bükülerek onu ululayıp ağırlayarak dönüp dolaşıyor, ona sâf şeker şerbeti veriyordu.

بوالفضولی گفت ای مجنون خام ** این چه شیدست این که می‌آری مدام

Bir herzevekil dedi: “A ham mecnun, bu yapıp durduğun şey ne delilik, ne sersemlik,