اندرو اشکال گرگی ظاهرست ** شکل او از گرگی او مخبرست

اندرو اشکال گرگی ظاهرست ** شکل او از گرگی او مخبرست 655

Karaltısına baksana, kurdun ta kendisi. Şeklinden de kurt olduğu anlaşılıp duruyor” dediyse de,

گفت نه بادی که جست از فرج وی ** می‌شناسم همچنانک آبی ز می

Köylü, “Hayır. Yellendi ya... Tanıdım ben. Onun yellenmesini suyu şaraptan nasıl ayırt edersem öyle ayırt eder, anlarım.

کشته‌ای خرکره‌ام را در ریاض ** که مبادت بسط هرگز ز انقباض

Çayırlıkta benim sıpamı vurdun, öldürdün. Dilerim, neşe yüzü görmeyesin” dedi.

گفت نیکوتر تفحص کن شبست ** شخصها در شب ز ناظر محجبست

Şehirli, “İyi, bak… Vakit gece. İnsan, geceleyin iyi göremez.

شب غلط بنماید و مبدل بسی ** دید صایب شب ندارد هر کسی

Gece ekseriye adamı yanıltır, başka şeyler gösterir. Herkes geceleyin gördüğünü fark edemez.

هم شب و هم ابر و هم باران ژرف ** این سه تاریکی غلط آرد شگرف 660

Hele bu gece hem karanlık, hem bulut var, hem şiddetli yağmur yağmada. Bu üç karanlık, adamı pek yanıltır.” dedi ama

گفت آن بر من چو روز روشنست ** می‌شناسم باد خرکره‌ی منست

Köylü “Hayır. Bu bana gün gibi aşikâr. Tanırım ben, bu yellenme, benim eşeğimin sıpasının yellenmesi.

در میان بیست باد آن باد را ** می‌شناسم چون مسافر زاد را

Yolcu, azığı nasıl tanırsa ben de yüz yel arasında bile o yeli tanırım” deyince,

خواجه بر جست و بیامد ناشکفت ** روستایی را گریبانش گرفت

Şehirli dayanamadı, sıçrayıp köylünün yakasına yapıştı.

کابله طرار شید آورده‌ای ** بنگ و افیون هر دو با هم خورده‌ای

Dedi ki: “A hilebaz sersem, a bunak mendebur, sen hem afyon yutmuş, hem esrar içmişsin.