-
و آن شغال رنگ‌رنگ آمد نهفت ** بر بناگوش ملامت‌گر بکفت
- O rengârenk çakal gizlice çıkagelip kendisini kınayanın kulağına dedi ki:
-
بنگر آخر در من و در رنگ من ** یک صنم چون من ندارد خود شمن
- “Hele bir bana, hele rengime bak. Şamanın bile böyle bir putu yoktur.
-
چون گلستان گشته‌ام صد رنگ و خوش ** مر مرا سجده کن از من سر مکش
- Gül bahçesi gibi ne de güzel bir hale geldim, ne de hoş yüzlerce renklere boyandım. Benden baş çekme, secde et bana!
-
کر و فر و آب و تاب و رنگ بین ** فخر دنیا خوان مرا و رکن دین
- Şu güzelliğime, şu letafetime, şu rengime bak da bana Fahri Dünya, Rükn-i din de!
-
مظهر لطف خدایی گشته‌ام ** لوح شرح کبریایی گشته‌ام 770
- Allah lütfuna mazhar oldum. Ululuk sırlarını şerheden levh haline geldim.
-
ای شغالان هین مخوانیدم شغال ** کی شغالی را بود چندین جمال
- Çakallar, oraya toplandılar, mumun etrafındaki pervaneye döndüler.
-
آن شغالان آمدند آنجا بجمع ** همچو پروانه به گرداگرد شمع
- Hiç çakalda bunca güzellik mi olur?”
-
پس چه خوانیمت بگو ای جوهری ** گفت طاوس نر چون مشتری
- “Peki, a elmasım, sana ne diyelim?” diye sordular. Çakal: “Müşteri yıldızına benzer erkek aslan deyin” dedi.
-
پس بگفتندش که طاوسان جان ** جلوه‌ها دارند اندر گلستان
- Bunun üzerine dediler ki: “İyi ama can tavusları gül bahçelerinde salınır cilvelenirler.”
-
تو چنان جلوه کنی گفتا که نی ** بادیه نارفته چون کوبم منی 775
- “Sen de öyle cilveleniyor musun?” Çakal: “Yok canım. Çöle düşmeden nasıl Mina’ya vardım diyebilirim?” dedi.