گستریدیمی درین بی‌داد جا ** عدل و انصاف و عبادات و وفا

این بگفتند و قضا می‌گفت بیست ** پیش پاتان دام ناپیدا بسیست 830

هین مدو گستاخ در دشت بلا ** هین مران کورانه اندر کربلا

که ز موی و استخوان هالکان ** می‌نیابد راه پای سالکان

جمله‌ی راه استخوان و موی و پی ** بس که تیغ قهر لاشی کرد شی

گفت حق که بندگان جفت عون ** بر زمین آهسته می‌رانند و هون

پا برهنه چون رود در خارزار ** جز بوقفه و فکرت و پرهیزگار 835

این قضا می‌گفت لیکن گوششان ** بسته بود اندر حجاب جوششان

چشمها و گوشها را بسته‌اند ** جز مر آنها را که از خود رسته‌اند

جز عنایت که گشاید چشم را ** جز محبت که نشاند خشم را