شه شبانگه باز آمد شادمان ** کامشبان حملست و دورند از زنان

Firavunun, geceleyin “Bu gece doğum gecesi, fakat hepside karılarından ayrı” diye sevinerek geri döndü.

خازنش عمران هم اندر خدمتش ** هم به شهر آمد قرین صحبتش

Haznedarı İmran da yanındaydı. Onunla konuşa konuşa şehre geldi.

گفت ای عمران برین در خسپ تو ** هین مرو سوی زن و صحبت مجو

Ona, “İmran, bu gece sen de burada yat, karının yanına gitme onunla buluşma” dedi.

گفت خسپم هم برین درگاه تو ** هیچ نندیشم بجز دلخواه تو 875

İmran, “Peki, burada yatarım, senin gönlünün istediği şeyden başka bir şey düşünmem bile” dedi.

بود عمران هم ز اسرائیلیان ** لیک مر فرعون را دل بود و جان

İmran da İsrail oğullarındandı. Fakat Firavuna âdeta gönüllü, candı.

کی گمان بردی که او عصیان کند ** آنک خوف جان فرعون آن کند

Firavun, onun isyan edeceğini, gönlünü korktuğu şeyi yapacağını nereden aklına getirecekti?

جمع آمدن عمران به مادر موسی و حامله شدن مادر موسی علیه‌السلام

İmran’ın, Musa’nın anasıyla buluşması ve kadının Musa’ya gebe kalması

شب برفت و او بر آن درگاه خفت ** نیم‌شب آمد پی دیدنش جفت

Firavun gitti, İmran da orada yatıp uyudu. Gece yarısından sonra karısı, onu görmeye geldi.

زن برو افتاد و بوسید آن لبش ** بر جهانیدش ز خواب اندر شبش

Üstüne kapanıp dudaklarından öpmeye koyuldu. Gece yarısı, onu uykudan uyandırdı.

گشت بیدار او و زن را دید خوش ** بوسه باران کرده از لب بر لبش 880

İmran uyanıp karısını gördü. Kadın, hoşuna gitti, dudak dudağa öpüşmeye başladılar.

گفت عمران این زمان چون آمدی ** گفت از شوق و قضای ایزدی

İmran, “Bu zamanda nasıl geldin?” dedi. Kadın “Sana iştiyakımdan. Allah’ın kaza ve kaderi bu” diye cevap verdi.