گفت عمران شاه ما را عمر باد ** قوم اسرائیلیانند از تو شاد

İmran, “ Padişahımızın ömrü uzun olsun… İsrailoğulları, lütfundan neşeleniyorlar.

از عطای شاه شادی می‌کنند ** رقص می‌آرند و کفها می‌زنند

İhsanlarına seviniyorlar, oynuyorlar, ellerini çırpıyorlar “dedi.

گفت باشد کین بود اما ولیک ** وهم و اندیشه مرا پر کرد نیک 895

Firavun dedi ki” Olabilir. Fakat beni adamakıllı bir vehim, bir endişedir kapladı.

ترسیدن فرعون از آن بانگ

Firavunun o sesten korkması

این صدا جان مرا تغییر کرد ** از غم و اندوه تلخم پیر کرد

Bu gürültü, asabımı bozdu. Bu acı dertle, kederle âdeta beni kocattı.”

پیش می‌آمد سپس می‌رفت شه ** جمله شب او همچو حامل وقت زه

Padişah, bütün gece ağrısı tutmuş gebe kadın gibi bir yandan bir yana gidip geliyor.

هر زمان می‌گفت ای عمران مرا ** سخت از جا برده است این نعره‌ها

Her an “İmran, bu nâralar, beni dehşetle yerimden sıçrattı” diyordu.

زهره نه عمران مسکین را که تا ** باز گوید اختلاط جفت را

Zavallı İmran’ın kudreti yoktu ki karısıyla buluştuğunu söylesin.

که زن عمران به عمران در خزید ** تا که شد استاره‌ی موسی پدید 900

Karısı gebe kalınca gökte Musa’nın yıldızının belirdiğini anlatsın.

هر پیمبر که در آید در رحم ** نجم او بر چرخ گردد منتجم

Her peygamber, ana rahmine düşünce yıldızı da gökte zuhur eder, parlamaya başlar.

پیدا شدن استاره‌ی موسی علیه السلام بر آسمان و غریو منجمان در میدان

Gökte Musa aleyhisselâm’ın yıldızının belirmesi ve meydanda müneccimlerin feryadı

بر فلک پیدا شد آن استاره‌اش ** کوری فرعون و مکر و چاره‌اش

Kör Firavunun hilelerine, tedbirlerine rağmen gökyüzünde Musa’nın yıldızı belirdi.