زهره نه عمران مسکین را که تا ** باز گوید اختلاط جفت را

Zavallı İmran’ın kudreti yoktu ki karısıyla buluştuğunu söylesin.

که زن عمران به عمران در خزید ** تا که شد استاره‌ی موسی پدید 900

Karısı gebe kalınca gökte Musa’nın yıldızının belirdiğini anlatsın.

هر پیمبر که در آید در رحم ** نجم او بر چرخ گردد منتجم

Her peygamber, ana rahmine düşünce yıldızı da gökte zuhur eder, parlamaya başlar.

پیدا شدن استاره‌ی موسی علیه السلام بر آسمان و غریو منجمان در میدان

Gökte Musa aleyhisselâm’ın yıldızının belirmesi ve meydanda müneccimlerin feryadı

بر فلک پیدا شد آن استاره‌اش ** کوری فرعون و مکر و چاره‌اش

Kör Firavunun hilelerine, tedbirlerine rağmen gökyüzünde Musa’nın yıldızı belirdi.

روز شد گفتش که ای عمران برو ** واقف آن غلغل و آن بانگ شو

Sabah olunca İmran’a “Git de o gürültünün, o patırtının ne olduğunu anla” dedi.

راند عمران جانب میدان و گفت ** این چه غلغل بود شاهنشه نخفت

İmran, meydana koşup “Bu ne gürültüydü? Padişahlar padişahı uyuyamadı” deyince,

هر منجم سر برهنه جامه‌پاک ** همچو اصحاب عزا بوسیده خاک 905

Her müneccim, yaslılar gibi başı açık, yeni yakası yırtık bir halde toprağı öptü.

همچو اصحاب عزا آوازشان ** بد گرفته از فغان و سازشان

Yaslılar gibi sesleri ses veriyor, feryatları ortalığı dolduruyordu.

ریش و مو بر کنده رو بدریدگان ** خاک بر سر کرده خون‌پر دیدگان

Saçlarını, sakallarını yolup, yüzlerine vuruyorlar, gözleri kanlı yaşlarla doluyordu.

گفت خیرست این چه آشوبست و حال ** بد نشانی می‌دهد منحوس سال

İmran “Hayrola. Bu ne feryat, bu ne hâl? Bu yomsuz yıl, kötü alâmetler mi gösteriyor yoksa?” dedi.