ای خدای رازدان خوش‌سخن ** عیب کار بد ز ما پنهان مکن

عیب کار نیک را منما به ما ** تا نگردیم از روش سرد و هبا

هم بر آن عادت سلیمان سنی ** رفت در مسجد میان روشنی 1355

قاعده‌ی هر روز را می‌جست شاه ** که ببیند مسجد اندر نو گیاه

دل ببیند سر بدان چشم صفی ** آن حشایش که شد از عامه خفی

قصه‌ی صوفی کی در میان گلستان سر به زانو مراقب بود یارانش گفتند سر برآور تفرج کن بر گلستان و ریاحین و مرغان و آثار رحمةالله تعالی

صوفیی در باغ از بهر گشاد ** صوفیانه روی بر زانو نهاد

پس فرو رفت او به خود اندر نغول ** شد ملول از صورت خوابش فضول

که چه خسپی آخر اندر رز نگر ** این درختان بین و آثار و خضر 1360

امر حق بشنو که گفتست انظروا ** سوی این آثار رحمت آر رو

گفت آثارش دلست ای بوالهوس ** آن برون آثار آثارست و بس