که بیا تا ماه بنمایم ترا ** ماه را هرگز ندید آن بی‌صفا

که بیا تا ماه بنمایم ترا ** ماه را هرگز ندید آن بی‌صفا 1450

چون نمایی چون ندیدستی به عمر ** عکس مه در آب هم ای خام غمر

احمقان سرور شدستند و ز بیم ** عاقلان سرها کشیده در گلیم

تفسیر یا ایها المزمل

خواند مزمل نبی را زین سبب ** که برون آ از گلیم ای بوالهرب

سر مکش اندر گلیم و رو مپوش ** که جهان جسمیست سرگردان تو هوش

هین مشو پنهان ز ننگ مدعی ** که تو داری شمع وحی شعشعی 1455

هین قم اللیل که شمعی ای همام ** شمع اندر شب بود اندر قیام

بی‌فروغت روز روشن هم شبست ** بی‌پناهت شیر اسیر ارنبست

باش کشتیبان درین بحر صفا ** که تو نوح ثانیی ای مصطفی

ره شناسی می‌بباید با لباب ** هر رهی را خاصه اندر راه آب