حرف درویشان و نکته‌ی عارفان ** بسته‌اند این بی‌حیایان بر زبان

هر هلاک امت پیشین که بود ** زانک چندل را گمان بردند عود

بودشان تمییز کان مظهر کند ** لیک حرص و آز کور و کر کند 1705

کوری کوران ز رحمت دور نیست ** کوری حرص است که آن معذور نیست

چارمیخ شه ز رحمت دور نی ** چار میخ حاسدی مغفور نی

ماهیا آخر نگر بنگر بشست ** بدگلویی چشم آخربینت بست

با دو دیده اول و آخر ببین ** هین مباش اعور چو ابلیس لعین

اعور آن باشد که حالی دید و بس ** چون بهایم بی‌خبر از بازپس 1710

چون دو چشم گاو در جرم تلف ** هم‌چو یک چشمست کش نبود شرف

نصف قیمت ارزد آن دو چشم او ** که دو چشمش راست مسند چشم تو