بوی سر بد بیاید از دمت ** وز سر و رو تابد ای لافی غمت

بوشناسانند حاذق در مصاف ** تو به جلدی های هو کم کن گزاف

تو ملاف از مشک کان بوی پیاز ** از دم تو می‌کند مکشوف راز 1775

گل‌شکر خوردم همی‌گویی و بوی ** می‌زند از سیر که یافه مگوی

هست دل ماننده‌ی خانه‌ی کلان ** خانه‌ی دل را نهان همسایگان

از شکاف روزن و دیوارها ** مطلع گردند بر اسرار ما

از شکافی که ندارد هیچ وهم ** صاحب خانه و ندارد هیچ سهم

از نبی بر خوان که دیو و قوم او ** می‌برند از حال انسی خفیه بو 1780

از رهی که انس از آن آگاه نیست ** زانک زین محسوس و زین اشباه نیست

در میان ناقدان زرقی متن ** با محک ای قلب دون لافی مزن