تو ملاف از مشک کان بوی پیاز ** از دم تو می‌کند مکشوف راز

تو ملاف از مشک کان بوی پیاز ** از دم تو می‌کند مکشوف راز 1775

Misten bahsetme... Ağzından soğan kokusu gelmede, sırrını açığa vurmada!

گل‌شکر خوردم همی‌گویی و بوی ** می‌زند از سیر که یافه مگوی

Sen daima gülbeşeker yedim diyorsun ama nefesinden gelip duran sarımsak kokusu, yavelenme be demekte!

هست دل ماننده‌ی خانه‌ی کلان ** خانه‌ی دل را نهان همسایگان

Gönül, büyük ve geniş bir eve benzer... Gönül evinin gizli komşuları vardır.

از شکاف روزن و دیوارها ** مطلع گردند بر اسرار ما

Pencereden, duvardaki delikten görüp gözetir, sırları anlarlar!

از شکافی که ندارد هیچ وهم ** صاحب خانه و ندارد هیچ سهم

Ev sahibinin sezinlemediği, hiç bilmediği bir yarıktan, bir delikten onlar, her şeyi görürler.

از نبی بر خوان که دیو و قوم او ** می‌برند از حال انسی خفیه بو 1780

Kuran’ı okusan a... Şeytan ve kavmi, gizlice insanların halinden koku alırlar.

از رهی که انس از آن آگاه نیست ** زانک زین محسوس و زین اشباه نیست

İnsanın bilmediği bir yoldan insanın sırrını anlarlar... Bu yol, duyguyla duyulur, yahut buna benzer bir şeyle bilinir yol değildir.

در میان ناقدان زرقی متن ** با محک ای قلب دون لافی مزن

Görenlerin ortasında hileye kalkışma... Mihenk ortadayken lafa girişme ey kalp!

مر محک را ره بود در نقد و قلب ** که خدایش کرد امیر جسم و قلب

Mihengin, halisi de anlamaya kabiliyeti vardır, kalpı da... Allah, onu beden ve kalp emîri yapmıştır!

چون شیاطین با غلیظیهای خویش ** واقف‌اند از سر ما و فکر و کیش

Şeytanlar bile o kabalıklarıyla, o kötülükleriyle sırrımızı, fikrimizi, gittiğimiz yolu biliyorlar...