بر نبشتند آن زمان تاریخ را ** از کباب آراستند آن سیخ را

چون رسید آن وقت و آن تاریخ راست ** زاده شد آن شاه و نرد ملک باخت

از پس آن سالها آمد پدید ** بوالحسن بعد وفات بایزید

جمله‌ی خوهای او ز امساک وجود ** آن‌چنان آمد که آن شه گفته بود 1850

لوح محفوظ است او را پیشوا ** از چه محفوظست محفوظ از خطا

نه نجومست و نه رملست و نه خواب ** وحی حق والله اعلم بالصواب

از پی روپوش عامه در بیان ** وحی دل گویند آن را صوفیان

وحی دل گیرش که منظرگاه اوست ** چون خطا باشد چو دل آگاه اوست

مومنا ینظر به نور الله شدی ** از خطا و سهو آمن آمدی 1855

نقصان اجرای جان و دل صوفی از طعام الله

صوفیی از فقر چون در غم شود ** عین فقرش دایه و مطعم شود