هشت کرت کژ بکرد آن مهترش ** راست می‌شد تاج بر فرق سرش

تاج ناطق گشت کای شه ناز کن ** چون فشاندی پر ز گل پرواز کن 1910

نیست دستوری کزین من بگذرم ** پرده‌های غیب این برهم درم

بر دهانم نه تو دست خود ببند ** مر دهانم را ز گفت ناپسند

پس ترا هر غم که پیش آید ز درد ** بر کسی تهمت منه بر خویش گرد

ظن مبر بر دیگری ای دوستکام ** آن مکن که می‌سگالید آن غلام

گاه جنگش با رسول و مطبخی ** گاه خشمش با شهنشاه سخی 1915

هم‌چو فرعونی که موسی هشته بود ** طفلکان خلق را سر می‌ربود

آن عدو در خانه‌ی آن کور دل ** او شده اطفال را گردن گسل

تو هم از بیرون بدی با دیگران ** واندرون خوش گشته با نفس گران