هم‌چو گربه باشد او بیدارهوش ** دزد در سوراخ ماند هم‌چو موش

در هر آنجا که برآرد موش دست ** نیست گربه یا که نقش گربه است

گربه‌ی چه شیر شیرافکن بود ** عقل ایمانی که اندر تن بود

غره‌ی او حاکم درندگان ** نعره‌ی او مانع چرندگان 1990

شهر پر دزدست و پر جامه‌کنی ** خواه شحنه باش گو و خواه نی

امیر کردن رسول علیه‌السلام جوان هذیلی را بر سریه‌ای کی در آن پیران و جنگ آزمودگان بودند

یک سریه می‌فرستادش رسول ** به هر جنگ کافر و دفع فضول

یک جوانی را گزید او از هذیل ** میر لشکر کردش و سالار خیل

اصل لشکر بی‌گمان سرور بود ** قوم بی‌سرور تن بی‌سر بود

این همه که مرده و پژمرده‌ای ** زان بود که ترک سرور کرده‌ای 1995

از کسل وز بخل وز ما و منی ** می‌کشی سر خویش را سر می‌کنی