زان زنان مصر جامی خورده‌اند ** دستها را شرحه شرحه کرده‌اند

ساحران هم سکر موسی داشتند ** دار را دلدار می‌انگاشتند 2100

جعفر طیار زان می بود مست ** زان گرو می‌کرد بی‌خود پا و دست

قصه‌ی سبحانی ما اعظم شانی گفتن ابویزید قدس الله سره و اعتراض مریدان و جواب این مر ایشان را نه به طریق گفت زبان بلک از راه عیان

با مریدان آن فقیر محتشم ** بایزید آمد که نک یزدان منم

گفت مستانه عیان آن ذوفنون ** لا اله الا انا ها فاعبدون

چون گذشت آن حال گفتندش صباح ** تو چنین گفتی و این نبود صلاح

گفت این بار ار کنم من مشغله ** کاردها بر من زنید آن دم هله 2105

حق منزه از تن و من با تنم ** چون چنین گویم بباید کشتنم

چون وصیت کرد آن آزادمرد ** هر مریدی کاردی آماده کرد

مست گشت او باز از آن سغراق زفت ** آن وصیتهاش از خاطر برفت