از پی آن گفت حق خود را بصیر ** که بود دید ویت هر دم نذیر

از پی آن گفت حق خود را بصیر ** که بود دید ویت هر دم نذیر 215

Allah, her şeyi görür, bu görüş de daima seni korkutsun diye kendisine “gören” dedi.

از پی آن گفت حق خود را سمیع ** تا ببندی لب ز گفتار شنیع

Kötü sözlerden dudağını yumasın diye de kendisini “duyan diye anlattı.

از پی آن گفت حق خود را علیم ** تا نیندیشی فسادی تو ز بیم

Korkasın da bir fesat düşünmeyesin diye “bilen” adını takındı.

نیست اینها بر خدا اسم علم ** که سیه کافور دارد نام هم

Fakat bunlar, meselâ zenciye kâfur adının verildiği gibi Allah’a konmuş adlar değildir.

اسم مشتقست و اوصاف قدیم ** نه مثال علت اولی سقیم

Allah ismi, sıfattan türeme, sıfattan meydana gelmedir, Allah sıfatlarıysa kadimdir, evveli yoktur. İlleti Ûlâ misali gibi batıl ve saçma değildir.

ورنه تسخر باشد و طنز و دها ** کر را سامع ضریران را ضیا 220

Öyle olmasaydı sağıra duyan, köre aydın adlarının verilmesi gibi alay olur, maskaralık olurdu.

یا علم باشد حیی نام وقیح ** یا سیاه زشت را نام صبیح

Tanınma için konan ad, meselâ terbiyesiz ve utanmaz birisine mahcup yahut kara ve çirkin birisine güzel diye konuvermiş bir addır.

طفلک نوزاده را حاجی لقب ** یا لقب غازی نهی بهر نسب

Yeni doğmuş çocukcağıza hacı yahut da soyunda var diye gazi adını koymaktır.

گر بگویند این لقبها در مدیح ** تا ندارد آن صفت نبود صحیح

Bu lâkapları, övmek için söylerlerse övülende bu sıfatlar yoksa övüş, doğru olmaz ki.

تسخر و طنزی بود آن یا جنون ** پاک حق عما یقول الظالمون

Ya alaya almaktır yahut da öven delidir. Allah ise zalimlerin söylediklerinden beridir, paktır.