باد را بی چشم اگر بینش نداد ** فرق چون می‌کرد اندر قوم عاد

چون همی دانست مومن از عدو ** چون همی دانست می را از کدو

آتش نمرود را گر چشم نیست ** با خلیلش چون تجشم کردنیست

گر نبودی نیل را آن نور و دید ** از چه قبطی را ز سبطی می‌گزید 2415

گرنه کوه و سنگ با دیدار شد ** پس چرا داود را او یار شد

این زمین را گر نبودی چشم جان ** از چه قارون را فرو خورد آنچنان

گر نبودی چشم دل حنانه را ** چون بدیدی هجر آن فرزانه را

سنگ‌ریزه گر نبودی دیده‌ور ** چون گواهی دادی اندر مشت در

ای خرد بر کش تو پر و بالها ** سوره بر خوان زلزلت زلزالها 2420

در قیامت این زمین بر نیک و بد ** کی ز نادیده گواهیها دهد