دیوخانه کرده بودی سینه را ** قبله‌ای سازیده بودی کینه را

شاخ تیزت بس جگرها را که خست ** نک عصاام شاخ شوخت را شکست 2440

حمله بردن این جهانیان بر آن جهانیان و تاختن بردن تا سینور ذر و نسل کی سر حد غیب است و غفلت ایشان از کمین کی چون غازی به غزا نرود کافر تاختن آورد

حمله بردند اسپه جسمانیان ** جانب قلعه و دز روحانیان

تا فرو گیرند بر دربند غیب ** تا کسی ناید از آن سو پاک‌جیب

غازیان حمله‌ی غزا چون کم برند ** کافران برعکس حمله آورند

غازیان غیب چون از حلم خویش ** حمله ناوردند بر تو زشت‌کیش

حمله بردی سوی دربندان غیب ** تا نیایند این طرف مردان غیب 2445

چنگ در صلب و رحمها در زدی ** تا که شارع را بگیری از بدی

چون بگیری شه‌رهی که ذوالجلال ** بر گشادست از برای انتسال

سد شدی دربندها را ای لجوج ** کوری تو کرد سرهنگی خروج