غازیان غیب چون از حلم خویش ** حمله ناوردند بر تو زشت‌کیش

حمله بردی سوی دربندان غیب ** تا نیایند این طرف مردان غیب 2445

چنگ در صلب و رحمها در زدی ** تا که شارع را بگیری از بدی

چون بگیری شه‌رهی که ذوالجلال ** بر گشادست از برای انتسال

سد شدی دربندها را ای لجوج ** کوری تو کرد سرهنگی خروج

نک منم سرهنگ هنگت بشکنم ** نک به نامش نام و ننگت بشکنم

تو هلا در بندها را سخت بند ** چندگاهی بر سبال خود بخند 2450

سبلتت را بر کند یک یک قدر ** تا بدانی کالقدر یعمی الحذر

سبلت تو تیزتر یا آن عاد ** که همی لرزید از دمشان بلاد

تو ستیزه‌روتری یا آن ثمود ** که نیامد مثل ایشان در وجود