لاجرم از صدر تا قعرش کشید ** که ز جنس دوزخ‌اند آن دو پلید

هر دو سوزنده چو ذوزخ ضد نور ** هر دو چون دوزخ ز نور دل نفور

زانک دوزخ گوید ای مومن تو زود ** برگذر که نورت آتش را ربود

بگذر اى مومن كه نورت مىكشد ** آتشم را چون كه دامن مىكشد 2710

می‌رمد آن دوزخی از نور هم ** زانک طبع دوزخستش ای صنم

دوزخ از مومن گریزد آنچنان ** که گریزد مومن از دوزخ به جان

زانک جنس نار نبود نور او ** ضد نار آمد حقیقت نورجو

در حدیث آمدی که مومن در دعا ** چون امان خواهد ز دوزخ از خدا

دوزخ از وی هم امان خواهد به جان ** که خدایا دور دارم از فلان 2715

جاذبه‌ی جنسیتست اکنون ببین ** که تو جنس کیستی از کفر و دین