سر بر آرد از زمین آنگاه او ** چون هدفها زخم یابد بی رفو

نردبان خالق این ما و منیست ** عاقبت زین نردبان افتادنیست

هر که بالاتر رود ابله‌ترست ** که استخوان او بتر خواهد شکست

این فروعست و اصولش آن بود ** که ترفع شرکت یزدان بود 2765

چون نمردی و نگشتی زنده زو ** یاغیی باشی به شرکت ملک‌جو

چون بدو زنده شدی آن خود ویست ** وحدت محضست آن شرکت کیست

شرح این در آینه‌ی اعمال جو ** که نیابی فهم آن از گفت و گو

گر بگویم آنچ دارم در درون ** بس جگرها گردد اندر حال خون

بس کنم خود زیرکان را این بس است ** بانگ دو کردم اگر در ده کس است 2770

حاصل آن هامان بدان گفتار بد ** این چنین راهی بر آن فرعون زد