گفت پیغامبر که وقت امتحان ** آمد اکنون تا گمارد گردد عیان

گفت پیغامبر که وقت امتحان ** آمد اکنون تا گمارد گردد عیان 2790

Sınama zamanı gelmişti... Şüphenin kalkacağı hakikatin apaçık ortaya çıkacağı zamandı. Peygamber dedi ki:

هر امیری نیزه‌ی خود در فکند ** تا شود در امتحان آن سیل‌بند

Her bey mızrağını atsın da şu sel dursun! Beyliğinizi bir sınayalım! Hepsi mızraklarını attılar.

پس قضیب انداخت در وی مصطفی ** آن قضیب معجز فرمان روا

Mustafa’da elindeki sopayı, o buyruklar yürüten inanmayanları âciz bırakan sopayı attı.

نیزه‌ها را هم‌چو خاشاکی ربود ** آب تیز سیل پرجوش عنود

O coşkun inatçı ve şiddetli sel, bütün o mızrakları saman çöpü gibi önüne katıp sürükledi.

نیزه‌ها گم گشت جمله و آن قضیب ** بر سر آب ایستاده چون رقیب

Bütün mızraklar kayboldu... Sopaysa bir gözcü gibi suyun üstünde duruyordu!

ز اهتمام آن قضیب آن سیل زفت ** روبگردانید و آن سیلاب رفت 2795

O sopanın himmetiyle o şiddetli sel, şehirden yüz çevirdi, başka bir tarafa akıp gitti.

چون بدیدند از وی آن امر عظیم ** پس مقر گشتند آن میران ز بیم

Bu büyük işi gören Arap beyleri, korkularından hep Mustafa’nın beyliğini tasdik ettiler.

جز سه کس که حقد ایشان چیره بود ** ساحرش گفتند و کاهی از جحود

Yalnız hasetleri pek üstün olan üç kişi inanmadı... İnatlarından büyücü ve kâhin dediler.

ملک بر بسته چنان باشد ضعیف ** ملک بر رسته چنین باشد شریف

İğreti beylik böyle zayıf olur... Allah vergisi olan beylikse böyle yücedir işte.

نیزه‌ها را گر ندیدی با قضیب ** نامشان بین نام او بین این نجیب

Ey soyu sopu belli kişi, o mızraklarla sopayı görmediysen o beylerin adları ile peygamberin adına bak.