این نکردی تو که من کردم یقین ** ایی صفاتت در صفات ما دفین

این نکردی تو که من کردم یقین ** ایی صفاتت در صفات ما دفین 2945

تو درین مستعملی نی عاملی ** زانک محمول منی نی حاملی

ما رمیت اذ رمیت گشته‌ای ** خویشتن در موج چون کف هشته‌ای

لا شدی پهلوی الا خانه‌گیر ** این عجب که هم اسیری هم امیر

آنچ دادی تو ندای شاه داد ** اوست بس الله اعلم بالرشاد

وآن ندیم رسته از زخم و بلا ** زین شفیع آزرد و برگشت از ولا 2950

دوستی ببرید زان مخلص تمام ** رو به حایط کرد تا نارد سلام

زین شفیع خویشتن بیگانه شد ** زین تعجب خلق در افسانه شد

که نه مجنونست یاری چون برید ** از کسی که جان او را وا خرید

وا خریدش آن دم از گردن زدن ** خاک نعل پاش بایستی شدن