English    Türkçe    فارسی   

4
3154-3163

  • شاه بس بیچاره شد در برد و مات ** روز و شب می‌کرد قربان و زکات
  • Padişah pek çaresiz kaldı... gece gündüz kurbanlar kestirmede, sadakalar vermekteydi!

  • زانک هر چاره که می‌کرد آن پدر ** عشق کمپیرک همی‌شد بیشتر 3155
  • Ne çare varsa hepsine başvurdu... fakat oğlan, kocakarıya gittikçe daha fazla âşık oluyordu.

  • پس یقین گشتش که مطلق آن سریست ** چاره او را بعد از این لابه گریست
  • Padişah, bunda mutlaka bir sır, bir hikmet olduğunu, bundan böyle ancak yalvarıp yakarmakla bir çare bulunabileceğini iyice anladı.

  • سجده می‌کرد او که هم فرمان تراست ** غیر حق بر ملک حق فرمان کراست
  • Secdeye kapanıp “Yarabbi, fermanın yürür... Tanrı mülkünde Tanrıdan başka kimin hükmü geçer ki?

  • لیک این مسکین همی‌سوزد چو عود ** دست گیرش ای رحیم و ای ودود
  • Fakat bu yosul çocuk öd ağacı gibi yanıp duruyor... ey merhametli Tanrı, elini tut” demeye başladı.

  • تا ز یا رب یا رب و افغان شاه ** ساحری استاد پیش آمد ز راه
  • Nihayet onun Yarab, Yarab demesi, feryad-ü figan etmesi makbule geçti... yoldan usta bir büyücü çıkageldi.

  • مستجاب شدن دعای پادشاه در خلاص پسرش از جادوی کابلی
  • Padişahın oğlunun Kâbil’li büyücüden kurtulması için ettiği duanın kabul edilmesi

  • او شنیده بود از دور این خبر ** که اسیر پیرزن گشت آن پسر 3160
  • O büyücü uzaktan o çocuğun bir ihtiyar karıya esir olduğunu duymuştu.

  • کان عجوزه بود اندر جادوی ** بی‌نظیر و آمن از مثل و دوی
  • Bu karının büyüde eşsiz örneksiz olduğunu ve bir ikincisinin bulunmadığını işitmişti.

  • دست بر بالای دستست ای فتی ** در فن و در زور تا ذات خدا
  • Yiğidim, el elin üstündedir... hünerde de, kuvvette de el elin üstündedir arşa varınca!

  • منتهای دستها دست خداست ** بحر بی‌شک منتهای سیلهاست
  • Ellerin sonu Tanrı elidir... deniz, şüphe yok ki sellerin varıp döküldüğü son yerdir.