صبر کن در موزه دوزی تو هنوز ** ور بوی بی‌صبر گردی پاره‌دوز

کهنه‌دوزان گر بدیشان صبر و حلم ** جمله نودوزان شدندی هم به علم

بس بکوشی و بخر از کلال ** هم تو گویی خویش کالعقل عقال

هم‌چو آن مرد مفلسف روز مرگ ** عقل را می‌دید بس بی‌بال و برگ

بی‌غرض می‌کرد آن دم اعتراف ** کز ذکاوت راندیم اسپ از گزاف 3355

از غروری سر کشیدیم از رجال ** آشنا کردیم در بحر خیال

آشنا هیچست اندر بحر روح ** نیست اینجا چاره جز کشتی نوح

این چنین فرمود این شاه رسل ** که منم کشتی درین دریای کل

یا کسی کو در بصیرتهای من ** شد خلیفه‌ی راستی بر جای من

کشتی نوحیم در دریا که تا ** رو نگردانی ز کشتی ای فتی 3360