که اصل هر مکری و حیلت پیش ماست ** هر چه بر خاکست اصلش از سماست

Her mekir ve hilenin aslı, bizdedir. Arz üzerinde olan her şeyin aslı, göktedir. (T.M.)

گفت حق آن سگ نیرزد هم به آن ** پیش سگ انداز از دور استخوان

Cenab-ı Hakk, buyurdu ki: “Ya Musa! O köpek, hudaya değmez. Sen o köpeğin önüne, uzaktan bir kemik atıver.” (T.M.)

هین بجنبان آن عصا تا خاکها ** وا دهد هرچه ملخ کردش فنا

Haydi asanı kımıldat da, topraklar, çekirgelerin yok ettiklerini yeniden versinler. (T.M.)

وان ملخها در زمان گردد سیاه ** تا ببیند خلق تبدیل اله 3600

O çekirgeler, derhal yanıp simsiyah olsunlar da, halk, Allah’ın tebdil ve tahvilini görsün! (T.M.)

که سببها نیست حاجت مر مرا ** آن سبب بهر حجابست و غطا

Benim sebeplere ihtiyacım yoktur. O sebepler, hakikati örtmek için birer perdedir. (T.M.)

تا طبیعی خویش بر دارو زند ** تا منجم رو با ستاره کند

O sebepler, tabiatçı ilaca dayansın; müneccim, yıldızları gözlesin! (T.M.)

تا منافق از حریصی بامداد ** سوی بازار آید از بیم کساد

Münafık, hırs ve tamah sevkiyle ve bir şey bulamamak korkusuyla, erkenden pazara gelsin! (T.M.)

بندگی ناکرده و ناشسته روی ** لقمه‌ی دوزخ بگشته لقمه‌جوی

Allah’a ibadet etmemiş, hatta yüzünü yıkamamışken, o cehennem lokması, yiyecek aramaktadır. (T.M.)

آکل و ماکول آمد جان عام ** هم‌چو آن بره‌ی چرنده از حطام 3605

Yayılıp otlayan kuzu gibi, avam halkının canı da hem yer, hem de yenir. (T.M.)

می‌چرد آن بره و قصاب شاد ** کو برای ما چرد برگ مراد

Kuzu otlayıp yayıldıkça, kasap, “O, bizim için otlayıp semiriyor” diye sevinir. (T.M.)