بی‌مجاعت نیست تن جنبش‌کنان ** آهن سردیست می‌کوبی بدان

گر بگرید ور بنالد زار زار ** او نخواهد شد مسلمان هوش دار

او چو فرعونست در قحط آنچنان ** پیش موسی سر نهد لابه‌کنان 3625

چونک مستغنی شد او طاغی شود ** خر چو بار انداخت اسکیزه زند

پس فراموشش شود چون رفت پیش ** کار او زان آه و زاریهای خویش

سالها مردی که در شهری بود ** یک زمان که چشم در خوابی رود

شهر دیگر بیند او پر نیک و بد ** هیچ در یادش نیاید شهر خود

که من آنجا بوده‌ام این شهر نو ** نیست آن من درینجاام گرو 3630

بل چنان داند که خود پیوسته او ** هم درین شهرش به دست ابداع و خو

چه عجب گر روح موطنهای خویش ** که بدستش مسکن و میلاد پیش