تا که عدل ما قدم بیرون نهد ** در جزا هر زشت را درخور دهد

Bizim adaletimiz zuhura gelince, her çirkin ve kötüye layık olan cezayı verir. (T.M.)

که آن شهی که می‌ندیدندیش فاش ** بود با ایشان نهان اندر معاش

Apaçık göremedikleri bir padişah, gizlice onlarla yaşıyordu. (T.M.)

چون خرد با تست مشرف بر تنت ** گر چه زو قاصر بود این دیدنت

Sendeki ruh ve akıl gibi, onlar da seninledir ama asla onları göremezsin. (T.M.)

نیست قاصر دیدن او ای فلان ** از سکون و جنبشت در امتحان

O ise, senin hareketini, duruşunu görür. (T.M.)

چه عجب گر خالق آن عقل نیز ** با تو باشد چون نه‌ای تو مستجیز 3680

Ne şaşılacak şeydir ki, bu böyleyken, sen akıl ve ruhu yaratanın seninle oluşunu caiz görmezsin! (T.M.)

از خرد غافل شود بر بد تند ** بعد آن عقلش ملامت می‌کند

Bir kimse, akıldan gaflet ederek bir kötülükte bulunur. Sonra, aklı onu kınar ve ayıplar. (T.M.)

تو شدی غافل ز عقلت عقل نی ** کز حضورستش ملامت کردنی

Sen aklından gaflet ettiğin halde, aklın senden gafil değildir. Onun seni ayıplaması, seninle beraber olduğundandır. (T.M.)

گر نبودی حاضر و غافل بدی ** در ملامت کی ترا سیلی زدی

Eğer akıl, seninle beraber olmayıp gafil bulunsaydı, yaptığın kötülüğü nasıl görür ve sana ayıplayış sillesini nasıl vururdu. (T.M.)

ور ازو غافل نبودی نفس تو ** کی چنان کردی جنون و تفس تو

پس تو و عقلت چو اصطرلاب بود ** زین بدانی قرب خورشید وجود 3685

O halde aklın usturlap aleti gibidir ki, onunla varlık güneşinin yakınlığını bilirsin. (T.M.)