از چه ره می‌آید اندر اصبعت ** که اصبعت بی او ندارد منفعت

از چه ره می‌آید اندر اصبعت ** که اصبعت بی او ندارد منفعت 3690

نور چشم و مردمک در دیده‌ات ** از چه ره آمد به غیر شش جهت

عالم خلقست با سوی و جهات ** بی‌جهت دان عالم امر و صفات

بی‌جهت دان عالم امر ای صنم ** بی‌جهت‌تر باشد آمر لاجرم

بی‌جهت بد عقل و علام البیان ** عقل‌تر از عقل و جان‌تر هم ز جان

بی‌تعلق نیست مخلوقی بدو ** آن تعلق هست بی‌چون ای عمو 3695

زانک فصل و وصل نبود در روان ** غیر فصل و وصل نندیشد گمان

غیر فصل و وصل پی بر از دلیل ** لیک پی بردن بننشاند غلیل

پی پیاپی می‌بر ار دوری ز اصل ** تا رگ مردیت آرد سوی وصل

این تعلق را خرد چون ره برد ** بسته‌ی فصلست و وصلست این خرد