پس تو حیران باش بی‌لا و بلی ** تا ز رحمت پیشت آید محملی

چون ز فهم این عجایب کودنی ** گر بلی گویی تکلف می‌کنی

ور بگویی نی زند نی گردنت ** قهر بر بندد بدان نی روزنت 3750

پس همین حیران و واله باش و بس ** تا درآید نصر حق از پیش و پس

چونک حیران گشتی و گیج و فنا ** با زبان حال گفتی اهدنا

زفت زفتست و چو لرزان می‌شوی ** می‌شود آن زفت نرم و مستوی

زانک شکل زفت بهر منکرست ** چونک عاجز آمدی لطف و برست

نمودن جبرئیل علیه‌السلام خود را به مصطفی صلی‌الله علیه و سلم به صورت خویش و از هفتصد پر او چون یک پر ظاهر شد افق را بگرفت و آفتاب محجوب شد با همه شعاعش

مصطفی می‌گفت پیش جبرئیل ** که چنانک صورت تست ای خلیل 3755

مر مرا بنما تو محسوس آشکار ** تا ببینم مر ترا نظاره‌وار

گفت نتوانی و طاقت نبودت ** حس ضعیفست و تنک سخت آیدت