که ز آواز تو خلقی بی‌شمار ** جان بدادند و شدند آن را شکار

خون بسی رفتست بر آواز تو ** بر صدای خوب جان‌پرداز تو

گفت مغلوب تو بودم مست تو ** دست من بر بسته بود از دست تو 395

نه که هر مغلوب شه مرحوم بود ** نه که المغلوب کالمعدوم بود

گفت این مغلوب معدومیست کو ** جز به نسبت نیست معدوم ایقنوا

این چنین معدوم کو از خویش رفت ** بهترین هستها افتاد و زفت

او به نسبت با صفات حق فناست ** در حقیقت در فنا او را بقاست

جمله‌ی ارواح در تدبیر اوست ** جمله‌ی اشباح هم در تیر اوست 400

آنک او مغلوب اندر لطف ماست ** نیست مضطر بلک مختار ولاست

منتهای اختیار آنست خود ** که اختیارش گردد اینجا مفتقد