English    Türkçe    فارسی   

4
547-556

  • یک زمان چون خاک سبزت می‌کند ** یک زمان پر باد و گبزت می‌کند
  • Bir zaman seni toprak gibi yeşertir... Bir zaman seni sevgilinin havasıyla doldurur, şişirir!
  • جسم عارف را دهد وصف جماد ** تا برو روید گل و نسرین شاد
  • Ârifin bedenine cemad vasfını verir de orada neşeli güller, nesrinler bitirir!
  • لیک او بیند نبیند غیر او ** جز به مغز پاک ندهد خلد بو
  • Fakat bunları o görür, başkası değil... Temiz içten başka hiçbir şey cennetin kokusunu alamaz!
  • مغز را خالی کن از انکار یار ** تا که ریحان یابد از گلزار یار 550
  • İçini, sevgiyi inkârdan arıt da orada onun gül bahçesindeki reyhanlar bitsin!
  • تا بیابی بوی خلد از یار من ** چون محمد بوی رحمن از یمن
  • İçini arıt da Muhammed’in Yemen ülkesinde Rahman kokusunu aldığı gibi sende benim sevgilimin ebedîlik kokusunu bul!
  • در صف معراجیان گر بیستی ** چون براقت بر کشاند نیستی
  • Miraç edenlerin safında durursan yokluk, seni Burak gibi göklere yüceltir.
  • نه چو معراج زمینی تا قمر ** بلک چون معراج کلکی تا شکر
  • Yere mensup ve ancak aya kadar yüceltebilecek miraç değildir bu... Kamışı, şekere ulaştıran miraca benzer!
  • نه چو معراج بخاری تا سما ** بل چو معراج جنینی تا نهی
  • Bu miraç, buğunun göğe akması gibi bir miraç değildir... Ana karnındaki çocuğun bilgi ve irfan derecesine ulaşmasına benzer!
  • خوش براقی گشت خنگ نیستی ** سوی هستی آردت گر نیستی 555
  • Yokluk küheylânı, ne de güzel bir buraktır... Yok olduysan seni varlık makamına götürür!
  • کوه و دریاها سمش مس می‌کند ** تا جهان حس را پس می‌کند
  • Dağlar, denizler ancak tırnağına dokunabilir; o derece süratlidir... Duygu âlemini derhâl geride bırakıverir!